Popękane lub rozszerzone naczynka żylne skóry, tzw. teleangiektazje, stanowią problem estetyczny dla wielu kobiet. Te położone podskórnie naczynka najczęściej są widoczne jako pojedyncze, krótkie liniowe żyłki lub „pajączki”. Mają niebieski lub czerwony kolor i najczęściej umiejscawiają się na bocznych powierzchniach ud i podudzi, okolicy kostek lub na twarzy. Czasami tworzą siatkę naczynek. Mogą układać się w kształcie podkowy lub wachlarza.
Jakie mogą być przyczyny powstawania tego problemu?
Najczęstszą przyczyną są uwarunkowania genetyczne. Obserwuje się rodzinne występowanie zmian (babka, matka, córka). Rozszerzenia żylne mogą pojawić się w różnym wieku, nawet ok. 20 roku życia. Nasilają się pod wpływem długotrwałych kąpieli słonecznych, sauny, solarium, kąpieli w gorącej wodzie. Mogą pojawić się w trakcie ciąży. Również osoby zażywające środki antykoncepcyjne lub leki sterydowe są bardziej narażone na występowanie w/w objawów. Dużą rolę w powstawaniu teleangiektazji przypisuje się trybowi pracy (siedząca-bez ruchu lub stojąca), a także rodzajowi ubrania (zbyt obcisłe leginsy i spodnie, podkolanówki, noszenie podwiązek).
Problem popękanych naczynek dotyczy nie tylko obszaru twarzy. Nieestetyczne pajączki na nogach spędzają sen z oczu zarówno kobietom jak i mężczyznom. Teleangiektazje zwane popularnie pajączkami na nogach tworzą nieestetyczne przebarwienia i mogą obniżać nasza pewność siebie. Jednak aspekt estetyczny nie jest jedynym czynnikiem związanym z tą dolegliwością. Pojawiające się pajączki na nogach zawsze powinny być sygnałem, ostrzeżeniem i motywacją do zmiany stylu życia.
Czy są już metody likwidacji teleangiektazji?
Próby zamykania rozszerzeń żylnych podejmowano od dawna. Stosowano do tego celu różne środki (glukoza, roztwory soli kuchennej, roztwory jodyny, wapń i in.). Obecnie używa się kilku preparatów, dobierając ich stężenia w zależności od lokalizacji i kalibru naczynek.
Czy są jakieś ograniczenia lub przeciwwskazania do stosowania tej terapii?
Warunkiem leczenia obliteracyjnego jest wydolność zastawek żylnych (brak reflusu), potwierdzona badaniem dopplerowskim na żyle odpiszczelowej. Leczenie teleangiektazji powinno być poprzedzone i kontynuowane po podaniu leków regenerujących śródbłonek, zmniejszających agregację krwinek, poprawiających przepływy w naczyniach głębokich, a także wzbogacone leczeniem witaminowym i środkami mineralnymi. Należy również zmienić pewne nawyki i tryb życia. Pacjentka musi być poinformowana o tym, że zabieg musi być powtórzony 4 lub 5-krotnie w odstępach 3 – 4 tygodniowych. Dopiero po tym okresie efekt może być zadowalający. Czasami po upływie 1,5 roku zabieg trzeba powtórzyć.
Kto wykonuje te zabiegi i do jakiego lekarza należy się zgłaszać po pomoc?
Zabieg wymaga dużej precyzji ze strony wykonującego go lekarza. W naszym ośrodku zabiegi sklerotyzacji wykonuje chirurg z wieloletnim doświadczeniem. Zabieg wykonuje się przy użyciu bardzo cienkich igieł, w warunkach ambulatoryjnych. Po zabiegu pacjentka wraca do domu, do swoich codziennych czynności. Jedynym ograniczeniem jest zakaz przegrzewania nóg (gorące kąpiele, sauna, nasłonecznienie, solarium). Pacjentka zostaje poinformowana co do dalszego postępowania pozabiegowego (odpoczywanie z nogami uniesionymi, aby zapewnić lepszy odpływ żylny, masaże okolic ostrzykiwanych, noszenie pończoch przeciwżylakowych, stosowanie preparatów zewnętrznych poprawiających napięcie drobnych naczyń – wyciągi z ogórecznika lekarskiego, kasztanowiec, miłorząb japoński). Po zabiegu w okolicy obliterowanych żyłek powstają nieznaczne zaczerwienienia i obrzęki, ustępujące po kilku minutach lub godzinach. Występujące w miejscu zamykanych naczyń przebarwienia wraz z upływem czasu znikają zupełnie. Skleroterapia to zabieg wymagający współpracy pacjentki z lekarzem. Dzięki niej powikłania w postaci przebarwień występują stosunkowo rzadko. W krajach zachodnich jest to bardzo popularna metoda. Kobiety dbające o estetyczny wygląd nóg poddają się takim zabiegom co 2 – 3 lata, nie dopuszczając do tworzenia się dużych obszarów nieestetycznie wyglądających poszerzeń żylnych. Następujące w kolejnych latach dostrzyknięcia są krótkie i zdecydowanie mniej kłopotliwe.
